Flevopol voorstrijk
Flevopol, het bekende watergedragen voorstrijk - concentraat. Flevopol is een kunststof bindmiddel dienende als voorlijm / voorstrijk en fixeer. Ook als toeslagmiddel (extra lijm, binding) bij mortels, gipsproducten, vulmiddel en voegmiddelen. Er is ook natuurlijke voorstrijk.
Standaard verhouding als voorstrijk: 1 deel Flevopol en 3 delen water. Zodoende levert 1 liter 4 liter product op. Het rendement hiervan op nieuwe stuc is plm. 12m2 per liter. Meestal valt dit rendement hoger uit.
Het wordt ook wel gebruikt als toeslag bij een eerste laag watergedragen muurverf. Men kan eenvoudig een litertje flevopol in een 10 liter muurverf roeren. Ten opzichte van 'los' voorstrijken werkt dit minder, echter als men besluit écht niet voor te strijken, is het toch een manier om niet te veel lijm te verliezen in de zuigende ondergrond.
Dit is ook de verhouding als men niet-wasbare muurverf (veegvaste verf, verf die afgeeft als men met een vochtig lapje reinigt) wil fixeren, teneinde deze te kunnen overschilderen met een "normale" muurverf.
Het nut van een voorstrijk uitgelegd:
Een muurverf bestaat uit de volgende hoofdbestanddelen;
-lijm / bindmiddel (dit lijmt de vaste bestanddelen op de ondergrond en op elkaar),
-pigment/vulmiddel (dit geeft de dekkende kleur) en
-oplosmiddel/drager (met name water in veel muurverven).
De lijm zit opgelost in het water, het pigment en het vulmiddel niet; dit zijn onoplosbare deeltjes. Op een zuigende ondergrond (zoals beton, gipsplaat, gipsstuc) schiet een deel van het oplosmiddel met de lijm weg in de ondergrond. De dekkende deeltjes pigment en vulmiddel blijven op de ondergrond liggen, dit is immers vaste stof die niet oplost. De verflaag op het oppervlak bevat daardoor minder lijm, een deel zit immers in de ondergrond. Een tweede laag van hetzelfde product (bijna altijd noodzakelijk op een nieuwe ondergrond) bevat wel de hoeveelheid lijm die de verf van origine moet hebben. Hierdoor komt een laag met meer lijm op een laag met deeltjes die minder lijm bevat. Deze laag met meer bindmiddel en dus spanning in de laag is "zwaarder", trekt als het ware aan de lossere deeltjes er onder.
Als gevolg hiervan is de hechting niet optimaal. Een schilderstape bijvoorbeeld op de laag zorgt sneller het meetrekken van de hele verflaag. Als men eerst voorstrijkt (voorlijmt), dan blijft de lijm van de verf daar waar de lijm moet zitten: in de verflaag.
Naast deze functie is ook het egaliseren van de zuiging vaak wenselijk. Soms krijgt men, ook met meer dan goede verf, een plafond of wand maar niet strak - terwijl het na de eerste laag al behoorlijk goed er uit zag. Dit kan dan zijn omdat men voortbouwt op zuigingsverschillen en dus verflaagdikte / lijmverschillen in de laag. Tenslotte kan ook een licht poederende of anderzins minder stabiele ondergrond verlijmd worden door voorstrijk
